Niet de brug dus. Zo’n foto verraad ook meteen alles. Om 10 uur worden we opgehaald door een Songthaew die al goed gevuld is met twee kayaks. Die brengt ons zeven kilometer stroomopwaarts op de Kwae. Kwae? Ja; Kwae. Sinds heel kort weet ik dat Kwai Thai is voor buffel en je dus Kwae (kwèh) moet zeggen. We hadden ook kunnen kiezen voor de twaalf kilometer trip, maar vonden de eerste optie al uitdagend genoeg. En hoe lang duurt dat dan? “Normal tourists do it in two hours”. Kan dus nooit op ons slaan.
Het principe is simpel. Gelijktijdig die peddels in het water en ophalen. Laten we zeggen dat niet de gehele reisfamilie vanaf het begin van het gepeddel enthousiast was over de sport. We noemen geen namen, maar een van de equipes heeft toch een route van 12 kilometer gedaan. Nou is het ook wel een beetje afzien bij 33 graden, maar de brug (DE Brug) duikt al na een uur op. We parkeren even langs een floating restaurant en bestellen een cola.
Het laatste stuk naar de chinese tempel leggen we fluitend en zingend af. “Schele, zie jij dat vliegmachien” en ook de Engelse versie over een bepaald ontbrekend deel van de anatomie van Hitler. Uiteraard “Colonel Bogey”, ten onrechte meestal aangeduid met de “March of the bridge on the River Kwai”. Nou ja. De brug uit de film klopte ook niet, net als overigens het script. En ook de ontberingen van de geallieerde krijgsgevangenen waren helaas een stuk bitterder dan voorgesteld. De wreedheden van de Japanners zijn elders afdoende beschreven. De diverse musea hebben we een vorige keer bezocht en herinneren we ons als te gruwelijk voor kinderen, we gaan er dus maar niet naar toe. We halen het doel in een uur en zesenvijftig minuten, maar hebben niet veel behoefte om de tempel nog even te doen. Na terugkeer in het hotel lunchen en loungen we een tijdje.
Tegen het eind van de middag wandelen we naar het Britse oorlogskerkhof, waar ook veel Nederlanders begraven zijn die omgekomen zijn bij de dwangarbeid aan de Burma-spoorweg. Totaal 6982 man, waarvan van een groot aantal de identiteit onbekend is. Mooi is een fout woord in dit verband. Maar het is een mooi ereveld dat er keurig bijligt in de namiddagzon. Een te mooie herinnering aan een te gruwelijke tijd.
Reisfamilie 