Het is heerlijk helder weer, dus de zonsopkomst was er een uit de boekjes
Na alle cursusperikelen was het vandaag tijd om gewoon lekker te duiken. Met de bus gingen we naar Tulamben. Ondanks dat iedereen nu gecertificeerd Duiker is legt duikgids Maarten nogmaals alle regels en afspraken goed uit. De eerste duik ging langs een steile muur. Er waren een paar scholen met heel veel vis. Uit de verte leken ze wel een rots. Na een half uurtje wordt het wat koud voor de kindjes en gaan we weer aan land. Marit vindt een duik genoeg voor vandaag, Frank niet, maar die heeft wat last met klaren, dus de laatste duik gaan Mirjam en Hans samen met Maarten naar de Coral Garden. De naam klopt, er zijn weer heel veel vissen en visjes, we zien een morene en minstens 18 familieleden van Nemo. Je komt ogen tekort in de driedimensionele onderwaterwereld. Waar je in de jungle maar moet afwachten of je iets ziet (meestal niet dus), komt de wildlife hier gewoon naar je toe en nadert tot op 40 centimeter. De cursus heeft de nodige kruim gekost, maar de beloning is er wel naar. Om Mirjam maar te citeren: “angst maakt je wereld kleiner, angst overwinnen maakt je wereld dus groter.” We hebben er een hele onderwaterwereld bij gekregen.
We gaan terug naar de duikschool voor een ontspannen lunch en laten ons rond half drie terugbrengen naar Surya Rainbow. “You check out now” vraagt de eigenaresse? Neen, morgen toch pas, of toch vandaag? We zijn inmiddels zo ontspannen dat we niet meer weten op welke dag we leven. We moeten weg! Mirjam gaat inpakken, Hans gaat een auto proberen te regelen en met wa teamwork zitten we een uur later in de Toyota op weg naar Ubud.
Rond half zeven komen we aan bij onze accomodatie, een kilometer of 7 buiten Ubud. De Australische Trisch verhuurt er drie huizen. We hebben een grestaureerd antiek Javaans familiehuis, dat er fantastisch uitziet. Omah Lotus Limosan valt meteen bij iedereen in de smaak. Als blijkt dat de pizzeria in Ubud ook hier bezorgd, weten we zeker dat we goed zitten
Reisfamilie 