De Banana- pancake-trail, wie kent hem niet? Best een hoop mensen denk ik, maar als je ooit in Zuid-Oost Azië bent geweest heb je er in ieder geval een deel van mee gekregen. De Trail bestaat niet officieel, het is meer een bijnaam voor die routes die inmiddels zo toeristisch zijn geworden dat de belangrijkste Westerse geneugten er wel te krijgen zijn. Zeg maar WC-papier, Lays chips, Magnums, bier en, jawel, bananenpannekoeken. De bananenpannekoek als ontbijt maar meer nog als metafoor voor het thuis dat de wereldreiziger na drie maanden enorm mist. Of de toerist na drie dagen rijst voor het ontbijt.
Ook de reisfamilie heeft grote delen van de Bananapancaketrail met veel plezier afgelegd. Niet dat er een officiele reisgids voor is (hoewel, als het in de Lonely Planet staat, is het volgens sommigen per definitie BPT), maar we hebben toch een fors deel gehad. In Nepal Pokhara en Kathmandu, in India: Goa, Pushkar, Varanasi, Jaipur, Kerala, in Thailand: Bangkok (met uiteraard Khao San Road), Chiang Mai, Kanchanaburi, en de eilanden Ko Tao en Koh Samui. In Laos horen Vang Vieng en Luang Prabang er bij en in Vietnam Ho Chi Minh City, Dalat, Nha Trang, Hoi An, Huế, Hanoi, Halong Bay. In Indonesie zijn Bali, Gili Islands, , Lombok, Yogyakarta en Mount Bromo niet te vermijden. Je denkt wel dat je Robinson Crusoë bent, maar dat is dus niet zo.
En toen kwam er Corona. De geplande duikreis naar Koh Tao ging niet door.Dus ook geen reisfamilie.nl updates. We zaten thuis opgehokt. Nou ja, we mochten voorzichtig sporten. En waar het fietsen van Hans door tijdgebrek en alternatieve afleidingen zich eerst beperkte tot een keer per twee weken in het weekend, werd hij nu opeens fanatiek. Nou ja, fanatiek, hij ging veel vaker. De routekeuze is vrij simpel; eerst tegen de wind in want daarna is het gemakkelijker thuiskomen. Toen de afstanden langer werden was het ook noodzakelijk om aan te sluiten bij de voornaamste Nederlandse fietstraditie: Appeltaart.
Waarom eten Nederlandse wilerenners (en recreatiefietsers als Hans) eigenlijk appeltaart? Het is traditioneel Nederlands eten; het eerste appeltaartrecept in een Nederlands kookboek dateert van 1514 en stond in een notabel boecxken van cokeryen. We eten dus in een lange traditie. Fietsen en appeltaart hebben natuurlijk niets met elkaar te maken, maar het is onderdeel van de Nederlandse cultuur en dus overal te vinden. Er zit een hoop suiker in, waardoor je na een lange rit nieuwe energie op doet en de cafeïne uit de koffie die je er bij drinkt helpt ook. En het is ook nog lekker!
Daarom als onvolwaardige compensatie voor de afgelaste vakantie een zeer onvolledige en uiterst discutabele Appeltaarttrailgids voor een deel van Zuid Holland.
Update 2021
Ook in het nieuwe jaar werd er gefietst, al kwam de terrassensluiting in het begin van het jaar daar hinderlijk tussendoor.
Onder de watertoren ***** Hebben we het op de appeltaarttrail al eens over de slagroom gehad? Neen dus. Slagroom hoort bij een stuk appeltaart vind ik. Op de standaardvraag of ik er slagroom bij lust, is mijn standaard antwoord: “Ja, want dat heb ik verdiend”. Maar is slagroom nog wel slagroom? Of is het een gehomologiseerd melkpoederprodukt in een container uit de horecagroothandel. Het viel al niet meer op, maar als je de slagroom bij ‘Onder de Watertoren’ proeft weet je weer: zo smaakte slagroom vroeger. Heerlijk. De appeltaart is overigens ook meer dan prima; lekker, vers, knapperig en niet ijskoud. De koffie steekt er wat bleekjes bij af, maar al met al: 5 sterren. Alleen al voor de echte slagroom.
Het Wedde, Voorschoten ****. Op de appeltaarttrail willen we natuurlijk eigenlijk alleen appeltaart, maar als de vriendelijke serveerster zich omstandig excuseert omdat die toevallig op is, gaan we voor een alternatief. Dat wordt carrot cake oftewel worteltjestaart. De cake zelf is niet heel zoet, maar dat compenseert de dikke laag glazuur wel. De koffie er bij is heerlijk en het terrasje in het zonnetje ook. De prijs van € 3,30 voor koffie en cake is verrassend laag.
Grand Café Roos eten & drinken ***** Met een mooi uitzicht op het Rosarium vanaf het terras serveert Roos een lekker vers stuk appeltaart met een enorme dot slagroom. Een heerlijk kopje koffie met een beetje chocoladelikeur, slagroom en een stroopwafel. En een vriendelijke en snelle bedieing. Zo zien we het graag op de appeltaarttrail. 5 sterren!
Restaurant ’t Zwaantje **** heeft een groot terras en attent en vriendelijk personeel. De appeltaart is hier een appelplaatkoek, maar is (waarschijnlijk) zelfgemaakt, vers en erg lekker. De koffie is aangekleed met een kletskop en een chocolaatje. Jammer dat de kwaliteit van de koffie zelf bleekjes bij deze keurige verzorging afsteekt. De appeltaart 5, de koffie 3 sterren.
Café Oud Verlaat ***** Een mooie plek aan de Rotte, met een smal terras. Maar we beoordelen ze natuurlijk op de appeltaart. Dat is een flink stuk Dudok, die nu eens niet bevroren is geweest met een forse dot (wat dunne) slagroom en een lekkere kop koffie
Hotel Duinoord *** is het allemaal net niet. De appeltaart is bevroren geweest. Het personeel heeft er allemaal niet zo veel zin in. De koffie gaat en het tafeltje plakt. Dat kan beter op de appeltaarttrail.
Feer’s Tearoom, ***** Midden in ’s Gravenzande. Eigenlijk eet ik op de appeltaarttrail alleen maar appeltaart. Maar deze sympathieke zaak had die niet (maar wel heel veel andere lekkere dingen), dus het Zwitsers wolkje ging er ook prima in. Vriendelijke eigenaars, heerlijke koffie.
Restaurant Buijtenhout **** ligt mooi aan de Dobbeplas, met een lekker terras met uitzicht over het water. De koffie is heerlijk en ook de appeltaart is vers (af?)gebakken en prima met een royale dot slagroom. Het meisje dat er pas vier dagen werkt weet niet dat zij mijn tafelgenoot geen glaasje kraanwater bij de derde kop koffie mag schenken, ook niet na appeltaart en twee eerder bakken en moet dat bedremmeld komen melden. Ster aftrek voor haar baas.
Restaurant de Knip. **** Het was wel erg lang geleden dat ik bij de Knip was geweest. 20 jaar geleden om exact te zijn. Da’s geen onwil; ik fiets er heel vaak voorbij, maar het ligt net op zo’n punt dat het of te vroeg of te laat is voor een kop koffie met appeltaart. Vandaag dus wel. De koffie is prima, de appeltaart ook, al mag van mij de punt net iets royaler zijn. Daarom 4 sterren. Het personeel is uitermate vriendelijk, de ligging aan de Vliet uitermate rustgevend.
Biefstuk en Broodjes. ***** Maar ook een puik stuk superverse appeltaart. En de koffie komt met een lekker stuk boterkoek en de rekening met een snoepje. Vijf sterren dus op de appeltaarttrail.
Versbakkerij Eshuis **** In de biblebelt een terrasje vinden voor de broodnodige koffie met appeltaart kan wel eens een probleem zijn. Zo ook deze maandag, tegen de tijd dat ik deze zaak vond, was ik wel aan een versnapering toe. Het is niet echt een terras, maar een bakkerij met een paar tafeltjes op de stoep. Voldoet natuurlijk prima. De appeltaart was niet helemaal vers, maar kwam overduidelijk uit de koeling. De koffie was ook niet helemaal top, maar voor € 4,65 voor de combi gaan we niet klagen.
Eetcafé de Hoek *** meldt op een groot bord op de stoep dat ze op zoek zijn naar personeel. Dat is op deze drukke zondagmiddag duidelijk. het personeel kan het niet allemaal aan en er gaat het een en ander mis met de bestelling, niet alleen met die van mij, maar ook bij de gasten om mij heen op het terras aan het water. het duurt dan ook een kwartier en enig aandringen voordat de appeltaart verschijnt. Leuk met een blaadje munt, maar de bodem daarvan is nat, dus die is waarschijnlijk bevroren geweest. De koffie duurt nog langer, maar die is wel heel erg lekker. Appeltaart 3 punten, koffie 5.
De appeltaarttrail van 2020
Het Jachthuis **** Mooi gelegen aan het water op het Foppenpoldereilandmidden in een natuurgebied tussen Maasland en Vlaardingen. Appeltaart van medium formaat met een medium toef slagroom. Vriendelijke bediening.
Boerderij Meijendel *****. Op een of andere manier kom ik hier vaak terecht. Waarschijnlijk omdat de wind vaak uit het westen komt, maar ook vanwege de appeltaart. Boerderij Meijendel ligt midden in het waterwingebied Meijendel tussen Wassenaar, Scheveningen en Katwijk. Dat het een boerderij is (geweest) is niet (meer) te herkennen, maar het ligt mooi midden in de bossen. Je moet er even binnen voor in de rijs staan, maar dan krijg je een groot stuk appeltaart met een zeer royale troef slagroom.
Banketbakkerij Theo Hoek *** Deze schattige kleine bakkerij wordt al 95 jaar door dezelfde familie in Schipluiden gedreven. De appeltaart is prima, maar de slagroom is wel een heel klein toefje. En wat doet dat stukje ananas bovenop. Maar de taart is prima.
Grand Café de Hoek ** Lekker terras, vriendelijke bediening, lekkere koffie, maar helaas de appeltaart komt uit de diepvries of had al te lang in de koeling gestaan. Dat kan komen omdat ik er op maandagmiddag was, maar dan nog, het hoort nietNattig dus. Zonde want het had lekkere taart kunnen zijn. 4 sterren voor de koffie, 2 voor de taart.
Mijn Torpedoloods ***** De torpedoloods in Hoek van Holland was vroeger de laatste verdedigingsring van Rotterdam tegen aanvallen vanuit zee. De torpedo’s zouden letterlijk vanuit land op de aanvallende schepen worden afgevuurd. De historische loods is tegenwoordig een restaurant en hotel dat gerund wordt door Linda en oud-collega Andreas. De appeltaart is van Dudok uit Rotterdam en die smaakt extra lekker met uitzicht op de schepen die over de Nieuwe Waterweg varen.
Soo French **. Soo French zit midden in het centrum in Wassenaar en is schijnbaar nogal gericht op de welvarende expats in het dorp. De koffie is prima met keurig een glaasje water er naast, maar de tarte tatin is dus geen tarte tatin. Niks gekarameliseerde suiker, maar een magnetron opgepiept bleek stukje deeg met appeltjes.
Restaurant Meerenbos ****. De Rottemeren zijn heerlijk voor een rondje fietsen en dan is Meerenbos een mooie stop. Verwacht geen culinaire hoogstandjes, maar fatsoenlijk gebak, tosti’s, uitsmijters, brood met kroket, dat werk. Prima uitgevoerd. De Dudok(?) appeltaart kwam waarschijnlijk uit de vriezer; de korst was wat droog.
De Vergulde Valk **** In deze historische herberg kwamen begin 1600 de leden van de rederijkerskamer ’t Rosmareyn bij elkaar om te dichten en te praten onder het genot van een biertje en het roken van een pijp. Tegenwoordig krijg je er een goed stuk appeltaart geserveerd door twee vriendelijke seniore uitbaters.
Brasserie Vlietzicht *** De brasserie ligt aan het water van de Vlaardingervaart met, inderdaad, uitzicht op de Vlietlanden. De appeltaart is een stukje plaattaart, dat goed smaakt, maar met de nadruk op stukje. Daar fietsen we dat hele stuk niet voor.
Het Rieten Dak. *****. Een minioase in Park Hertenkamp langs het water tussen Nootdorp, Delft en Zoetermeer. Heerlijk terrasje en vriendelijke bediening ook als het druk is. De koffie is geweldig met een lekkere stroopkoek. De appeltaart is apart, met een laagje cake onderin, maar wel erg lekker.
Hou deze pagina in de gaten voor Appeltaarttrailupdates. Tips graag in het commentaar; een hemelsbrede straal van een kilometer of 45 rondom Zoetermeer is haalbaar.
Reisfamilie 